سابقهٔ کاربرد چوب در دوران باستان پیش از اسلام

ما از شهرهای مانایی و استحکامات نیرومندشان و خانه های آنها که هنرمندانه ساخته شده و کاخهایی با ستونهای بلندی که از چوب معطر ساخته شده اند تصوری داریم که با کاخ شاهانه اکباتان چنان که پولیپ توصیف کرده به خوبی مطابقت دارد .
در حسنلو تالار ستوندار در هر دو سوی خود با طاقهای انباری در میان گرفته شده است این تالار ممکن است الگوی تالارهای ستوندار جدیدتر دورهٔ هخامنشی باشند تنها ته ستونها برجای مانده اند . پی ستونی گرد اصلی ستون چوبی را در خود حفظ می کند . قطعات سوخته ستونها نشان می دهند که آنها از چوب درخت سپیدار بوده اند .
تالارهای ستوندار هر سه ساختمان با تیر قطعاتی از الوار و ورقه های کوچک چوبی ( توفان ) پوشش گلی و احتمالاً نی سقف شده بوده اند . داریوش شاه در سنگ نوشتهٔ شوش می گوید :
بند ۹ ـ الوار کاج . این کوهی لبنان نام از آن آورده شده . قوم آشوری او آن را تا بابل آورد . از بابل کاریها و یونانیها تا شوش آوردند چوب یاکا از گدار و کرمان آورده شد .
بند ۱۱ ـ نقره و چوب سنگ مانند ( یعنی آبنوس ) از مصر آورده شد . زیورهائی که به آن دیوار مزین گردید آن از یونان آورده شد … بند ۱۳ ـ مردان زرگری که طلاکاری می کردند آنها مادیان و مصریان ( بودند ) مردانی که نجاری می کردند آنها ساردی و مصریان بودند . در مجاری های تخت جمشید نقش درخت سرو به دفعات تکرار شده است .
این نشانه ها که نگرش ویژه ایرانیان آریایی را به درخت سرو روشن می کنند نیز نشان دهندهٔ آن هستند که درختان بی شمار سرو در دوران هخامنشی در این سرزمین پرورش داده می شـده اسـت .
البلخی نیـز از وجـود جنگلهایی در بخشهـای مختـلف ایـران سخن می گوید . آسمانه اتاق های بزرگ در شوش و تخت جمشید از سیستم تیرهای چوبی برخوردار بوده است . این تیرها به اندازه های ۲۵ × ۱۸ سانتیمتر روی ستونهای سنگی و یا چوبی قرار داشته است . در زمان هخامنشیان چوب سدر در ساختمان قصرهای شوش و تخت جمشید و در سایر کاخها بعنوان ستون و تیر به کار رفته است . سطح اندود شدهٔ یک ستون چوبی با طرحهایی از پیچ و نوری به رنگهای قرمز ، آبی و سفید پوشیده شده بود .
به نظر می آید که این طرحها در یک مسیر معین با خطوط اریب در حرکت هستند و بنابراین اساساً از طرحهای متداول ایران باستان که به طور محوری قرینه بوده اند و لذا ساکن بنظر می رسند متفاوت هستند .
حتی در مورد پیچها یا خطوط امواج متقاطع تک پیچها به طوری با دایره وفق داده شده اند که با طرح خود نأثیر ساکنی را القاء کرده اند . چوب به طور کلی در سراسر آسیای غربی کمیاب بود و از دور دست می آوردند و در نتیجه گران بود و حتی المقدور به کار برده نمی شد .
استرابون که در سده اول می زیست می نویسد که مردم بین النهرین طاق ضربی می زنند تا چوب مصرف نکرده باشند .
استرابون نوشته است که اطاقها در خانه های مضرب پارت بیشتر طاق ضربی داشتند گو اینکه در بعضی ساختمانها بهره گیری از چوب امری عادی بشمار می رفت .
در دورهٔ ساسانیان قوسها و سقفهای قوسی شکل دارای مهارهای چوبی از چوب سدر بوده که برای خنثی کردن نیروی رانشی سقفهای قوسی بکار برده می شده است . در ساختمانهای دورهٔ ساسانی از تیرهای چوبی برای کلاف کشی در ساختمانها نیز سود می برده اند .
پایگاه تجاری و اطلاع‌رسانی صنایع دستی