|
برف در شهر ابرکو ( ابرقو ) یزد و شیراز ( استان فارس ) بعد از سالها .
|
در ادامه سفر به یزد ، تفت ، ابرکوه ، سورمق ، آباده ، اقلید ، پاسارگاد ، شوش ، شیراز و کازرون در خدمت دوستان هستیم .
سفرنامه
امروز بعد از چند سال ( 6 الی 8 سال ) شیراز و بعد از آن منطقه کویر ابرکوه را فراگرفت .
ین برف باعث خوشحالی و نشاط مردم این منطقه گردید .
به همین مناسبت از سرو و چند منطقه دیگر تصاویری تهیه گردید که خدمت شما عزیزان تقدیم میشود .
سرو ابرکو
ابرکو شهری با قدمت بالاتر از اصطخر و اصفهان
مطلب زیر از سایت فارس نیوز انتخاب گردید که امیدوارم تا حدی قدمت و فرهنگ این شهر کوچک کویری را رسانده باشیم .
با تشکر از توجه شما ف. حیدری
خندق – پل فلزی ، درب قلعه
به گزارش خبرنگار فارس از ابرکوه، اگر بخواهید به اعماق تاریخ بروید، کافی است به خندق‌های سنگی ابرکوه در شهری با فاصله 140 کیلومتری از یزد سر بزنید، پدیده‌ای منحصربه‌فرد که از جمله دست ساخته‌های بشری است و هنوز کسی به رمز و راز چگونگی پدید آورندگان آن در 2 هزار سال پیش پی نبرده است.
این خندق‌های سنگی که به نام خندق‌های قلعه سرور خان معروف است، در یکی از ورودی‌های شهر ابرکوه و برای حفاظت از شهر حفر شده است.
مشاهده خندق‌های سنگی ابرکوه تعجب همگان را از آن رو بر می‌انگیزد که با تمام پیشرفت‌های بشری هنوز هم به سختی می‌توان با این ظرافت به ساخت چنین اثری همت گذاشت.
* ابرکوه 300 اثر تاریخی دارد/ صخره‌های سنگی مأمن مردم
گویا صدای حکاکی هنرمندان قدیم این شهر هنوز نیز مردم را به سختکوشی تشویق می‌کند و تاریخ کهن این دیار را که تنها به خاطر سرو 4500 ساله در جهان شهرت دارد، یادآور میشود که ابرکوه تنها شهر سرو کهنسال نیست و حدود 300 اثر باستانی شهرستان ابرکوه که 120 اثر آن به ثبت ملی رسیده است، گویای این حقیقت است.
خندق‌های سنگی از جاذبه‌های طبیعی ابرکوه است که شاید فراوانی آثار تاریخی این منطقه، آن را نیز به ورطه فراموشی سپرده است.
خندق‌های سنگی قلعه سرورخان مربوط به دوره ساسانیان است و در ابرکوه و در محله تاریخی درب قلعه قرار گرفته و در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11652 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ابرکوه شهری سنگی و صخره‌ای است و همان‌طور که از نام آن پیداست،شهری است که بر بالای کوهی ساخته شده است و در جای جای آن صخره‌های سنگی بزرگی که خانه‌های مردمان قدیم بر روی آن ساخته می‌شد، دیده میشود.
هرچند ساخت و سازهای ناهماهنگ و نامتجانس کلیت بافت زیبا و ارزشمند شهر ابرکوه را تا حدودی تحت تأثیر قرار داده است، اما این مسئله نیز نتوانسته از زیبایی‌های این شهرستان باستانی بکاهد.
یک کارشناس ارشد معماری در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مورد دلایل سکنی گزینی مردم بر روی لایه‌های سنگی اظهار داشت: بارش‌های فصلی و روان شدن سیلابها باعث شده است تا ساکنان اولیه شهر، نقاط مرتفع بستر را برای ساخت و ساز انتخاب کنند و به دلیل وجود رگه‌های سنگی از نوع ماسه سنگ در این منطقه که ارتفاعی مناسب برای مقابله با سیلابها دارند، شهرسازی منحصربه فردی بر روی آنها شکل گرفته است.
حسین حاتمی افزود: گذشته از این و به دلیل مسائل امنیتی، شاهد اقدامات جالب و قابل ملاحظه‌ای چون ساخت خندق‌های سنگی در این راستا از جانب این مردم بوده‌ایم.
* خندق‌های اعجاب انگیز ابرکوه
حاتمی ادامه داد: تلاشی که در این زمینه به کار رفته است، اعجاب انگیز است به طوری که با حفر خندق‌های سنگی در اطراف قلعه‌های مسکونی، چهره‌ای از همت و سختکوشی پدید آورندگان به نمایش گذاشته شده است و گاه با حفر خندق با عرضی بیش از شش متر و عمق چهار متر در لایه سنگی، تعجب همگان بر انگیخته میشود.
وی افزود: این خندق‌ها با عرض متوسط شش متر و عمق متوسط هشت متر، در مقاطعی دارای پل‌های ارتباطی از جنس سنگ بستر بوده که ارتباط با اطراف را امکان‌پذیر می‌کرده است.
حاتمی یادآور شد: از طرفی احداث بناهای گلی بر روی بستری سنگی به نوعی یادآور استمداد بشر، به واسطه ضعف ذاتی خود از تکیه‌گاهی محکم و استوار است که سستی مصالح در دسترس را نیز با این تکیه‌گاه جبران کرده است و شکل ویژه زمین در این نواحی که تقریبا منحصربه‌فرد است از عواملی بوده که به شکل‌گیری این نوع شهرسازی منجر شده است.
وی عنوان کرد: آنچه مسلم است، وجود آثار معماری ارزشمند و متعدد در این شهر، حکایت از وجود رگه‌های شهرسازی و معماری قوی در این خطه دارد به طوری که تنوع گونه‌های آثار در آن قابل ملاحظه است.
این کارشناس ارشد معماری خاطرنشان کرد: بنابر پژوهش‌های اولیه صورت گرفته توسط پایگاه میراث فرهنگی ابرکوه، احتمال وجود معماری بوکنی با توجه به نشانه‌های موجود در داخل محوطه قلعه که در اقوال عمومی به قلعه سرور خان مشهور است، نیز وجود دارد.
* میراث گذشتگان را ارج بگذاریم
وقتی در کف این خندق‌ها قدم بر می‌داری استواری بدنه‌های آن و عظمت این یادگار تاریخ، انسان را به یاد اراده‌های پولادینی می‌اندازد که بر این سنگ‌های سخت غلبه کرده‌اند تا بهای آرامش و امنیت را بپردازند و این سئوال مطرح میشود که در حال حاضر میراث‌داران خوبی برای این تلاشگران بوده‌ایم؟
پاسخ به این سئوال تنها نگاهی گذرا بر این آثار منحصربه‌فرد کشور را می‌طلبد.
لوله‌های فاضلابی که از منازل اطراف به پایین خندق‌ها روانه شده‌اند، ساخت و سازهای انجام شده، انبوه زباله‌ها در قسمت‌هایی که از رفت و آمد دور افتاده‌اند، تنها نشانه‌های کوچکی از عمق بی‌توجهی به یادگار گذشتگان را به تصویر می‌کشد.
این صخره‌ها می‌توانند جاذبه‌ای گردشگری برای مسافران و معرفی ابرکوه به عنوان شهری از جنس تاریخ با مردمانی از جنس تلاش باشد.
