وارطان هوانسیان
VARTAN HOVANESIAN
وارطان هوانسیان معروف به آرشیتکت وارطان، در سال 1275ش.(1896م.) در تبریز به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، مدتی در تبریز و تهران به کارهای مختلف پرداخت و در اواخر جنگ اول جهانی به پاریس رفت. در آنجا به تحصیل نقاشی، در مدرسه هنرهای زیبا ECOLE DES BEAUX ARTS ، و معماری و شهرسازی، در مدرسه خصوصی ECOLE DARCHITECTUR ESPECIAL پرداخت و در سال 1301ش.(1922م.) تحصیلات معماری را به پایان رساند و پس از آن به مدت 13 سال در فرانسه به کار معماری پرداخت.
هوانسیان پس از بازگشت به ایران، در سال 1314ش.(1935م.) به استخدام اداره ساختمان شهربانی درآمد ولی چندی بعد، پس از آن که در مسابقه طراحی ساختمان هنرستان دختران مقام نخست را به دست آورد، به کار آزاد روی آورد و تا پایان زندگی در دفتر شخصی خود نزدیک به نیم قرن به فعالیت خود ادامه داد.
از آثار معماری وی می توان هنرستان دختران، مهمانخانه سابق دربند، کاخ اختصاصی (کاخ شهناز پهلوی در سعدآباد)، سینما متروپل، سینما کریستال، سینما دیانا (سپیده فعلی)، طرح هتل فردوسی، کودکستان"کوشش"، ساختمان مرکزی بانک سپه (میدان امام خمینی تهران) و شعب مرکزی بانک سپه در چندین شهرستان را نام برد. از وی تعداد زیادی ساختمان اداری و پاساژ تجاری و منازل مسکونی به یادگار مانده است.
بناهای مذکور تاثیر چشم گیری، چه در طرز تفکر طراحان و چه در برداشت و انتظار عموم از معماری، در سده های گذشته ایران داشته اند.
آرشیتکت وارطان علاوه بر طرح و نظارت بر بناهای گوناگون، در دیگر زمینه های حرفه معماری به ویژه در نوشتن مقالات بسیار فعال بود. وی عضو هیئت مؤسس انجمن آرشیتکت های ایران، نماینده انتشارات و تبلیغات، عضو هیئت تحریریه مجله آرشیتکت و پس از چند سال بنیان گذار، صاحب امتیاز و مدیر مسئول مجله معماری نوین بود. دو مجله مذکور علی رغم دوره کوتاه انتشارشان از عوامل مؤثر بر تشدید فعالیت معماری در کشور بودند.
وارطان هوانسیان در سال 1361ش.(1982م.) بدرود حیات گفت. پس از فوت وی مجموعه ای از آثار و تحلیل هائی بر آنان در یادنامه ویژه ای توسط جامعه مهندسان مشاور ایران انتشار یافت.
برگرفته ازکتاب :دانشنامهء ایرانیان ارمنی
گرد آورنده:ژانت د. لازاریان
چاپ اول سال 1382 ص.:289
انتشارات هیرمن
-----------------------------------------------------------
عناوین مطالب منتشر شده این وبلاگ
محصولات و خدمات |
درباره ما